Fatih
Sultan Mehmed Hanın, Akkoyunlu Sultanı Uzun Hasan ile, 11 Ağustos 1473’te,
Otlukbeli mevkiinde yaptığı büyük meydan muharebesi.
Osmanlı Sultanı Fatih Sultan Mehmed Hanın, 1453’te İstanbul’un fethiyle Bizans
İmparatorluğunu ve 1461’de de Trabzon’u alarak Pontus Rum Devletini yıkması,
Hıristiyan âlemine karşı üstünlük kurup, İslâm âleminde takdir kazanması,
doğudaki Akkoyunlu Sultanı Uzun Hasan’ı telaşlandırdı. Türkmen asıllı Akkoyunlu
Uzun Hasan, kısa zamanda devletin sınırlarını genişleterek; Irak-ı Acem, Irak-ı
Arap, Âzerbaycan, İran ve kısmen Doğu Anadolu’ya hakim olmuştu. Pontus Rum
Kralının damadı olması dolayısıyla Trabzon’un mirasının kendisinin olduğunu
iddia etti. Bu sebeple, Fatih’ten Trabzon’u istedi. İsteği kabul edilmedi. Uzun
Hasan, tek başına Osmanlıları mağlup edemeyeceğini bildiğinden, kendisine
müttefik aradı. Neticede, batıda Haçlı devletleri ve doğuda hakimiyet
mücadelesi veren Türk devlet ve beyleriyle anlaştı. Venedik, Papa ve Napoli,
ittifak teklifleri neticesinde, ateşli silahlar ve bunu kullanacak usta ve
asker gönderip Uzun Hasan’ın yanında yer aldılar. Venediklilerin yardımı
karşılığı, Karadeniz’de serbest faaliyet yanında, Mora, Midilli, Ağrıboz ve
Argos’un iadesi temin edilecekti. Topraklarını Osmanlıların zapt ettiği Karaman
ve Candar beyleri de bu ittifaka dahil oldular. Uzun Hasan’ın bu faaliyetlerine
karşı Fatih de tedbir aldı. Batıdan gelecek saldırılara karşı Rumeli ve
İstanbul’un emniyet tedbirlerini arttırdı. Rumeli’nin muhafazası, Şehzâde Cem
Sultan'a verildi. Mısır Memlûkları ile anlaşma yapılarak, Akkoyunlular ile
ittifakları önlendi. Akkoyunlu-Venedik ittifakını da bozmak isteyen Fatih,
Venediklilerin Ağrıboz Adasını Osmanlılardan istemeleri üzerine, anlaşmaya
yanaşmadı. Venedikliler, Uzun Hasan’a yardım için Napoli, Rodos, Papalık ve
Kıbrıs donanmalarıyla; Akdeniz ve Ege sahillerindeki Osmanlı şehirlerinden
Antalya, İzmir şehir ve kalelerini yağma edip, yaktılar.